Ervaringen van een vrijwilligster

Er zijn natuurlijk genoeg excuses te vinden om geen vrijwilligerswerk te doen. We zijn allemaal druk. Druk met ons werk, druk met ons gezin, druk met het huishouden, druk met klusjes in huis, druk met sport, druk met sociale contacten, druk met huisdieren, druk met de tuin, druk met boodschappen… Druk met druk zijn dus. En als je dan een beetje vrije tijd hebt, gebruik je die natuurlijk graag voor jezelf. Om een beetje bij te komen van alle drukte en je voor te bereiden op nieuwe drukte. En gelijk heb je.

De tijden veranderen. Er is steeds minder tijd, geld, zorg en aandacht in de professionele sector voor mensen die dat nu juist zo hard nodig hebben. Er wordt steeds meer een beroep gedaan op de samenleving om wat meer naar elkaar om te kijken en wat meer voor elkaar te zorgen. Maar zo is onze samenleving niet meer ingericht, het is geen vanzelfsprekendheid meer.

Als kind groeide ik op met ouders die altijd voor anderen in de weer waren. Vooral met mensen die naar Nederland gevlucht waren en de taal nog niet machtig waren. Er werd geholpen met administratie, mee gegaan naar instanties, Nederlandse les gegeven, kinderen werden geholpen met hun huiswerk, er werd kleding verzameld, meubilair geregeld en dagjes uit georganiseerd. Ik wist niet beter als kind dan, dat je klaar staat voor een ander.

De afgelopen jaren, ik ben nu 33, had ook ik genoeg excuses om geen vrijwilligerswerk te doen. Maar onze kinderen worden zich steeds meer bewust van de wereld om zich heen. En een van de dingen die wij onze kinderen graag mee willen geven is, dat je oog hebt voor een ander. En dat kun je maar op een manier doen, door het ze voor te leven.

Alle beetjes helpen. Je hoeft er niet al je kostbare vrije tijd voor in te leveren. Ik wandel nu elke week met een demente dame die niet alleen meer de straat op durft. Het is de enige keer in de week dat ze buiten komt. Heerlijk vindt ze het, even een frisse neus en met haar gezicht in het najaarszonnetje. Naar de vogels luisteren, een hond aanhalen constateren, dat de bladeren al aan het vallen zijn, goedendag zeggen tegen een voorbijganger. ‘Ik vond het weer aangenaam’, zegt ze altijd als ik vertrek.

Er zijn veel meer mensen in Amstelveen die nooit buiten komen, die eenzaam zijn en die om een praatje of een wandeling verlegen zitten. Er zijn natuurlijk genoeg excuses om het niet te doen en tegelijkertijd ook voldoende redenen om het wel te doen. Heeft u even?

Annemarie van der Veen

Vrijwilligers zich kunnen aanmelden bij: buurthulpdienst@vrijwilligerscentrale-amstelland.nl  of 06-22691437. Voor vrijwilligerswerk in het algemeen kan men naar de website van de vrijwilligerscentrale gaan: www.vrijwilligerscentrale-amstelland.nl  Dit is een marktplaats voor vraag en aanbod op het terrein van vrijwilligerswerk.