Bijgewerkt: 29 maart 2024

Gemaal Middelpolder - 1964

Foto's -> Gebouwen -> Diversen

Gemaal Middelpolder
(Amstelveenweb.com collectie - A.A.Sluijs)

Mechanische bemaling
Waterpompstation- of gemaal in de Middelpolder

In de meeste polders moet de waterstand behouden worden door afvoer- of toevoer van water. Voor polderbemaling kent men diverse bemalingswerktuigen. Toen er alleen windmolens bestonden, kon het water door één molen niet hoger dan 1,50 m worden opgevoerd en was het bij diepe polders noodzakelijk om een aantal molens in een 'molengang' (reeks achter elkaar staande windmolens) te plaatsen.

Amstelveen
(Amstelveenweb.com collectie - 2017)

Gemaal in de Middelpolder

In 1872 kwam de discussie op gang of stoombemaling niet de voorkeur zou verdienen boven de windmolenbemaling. Vooral bij hevige regenval konden de molens het niet aan. Het gevolg was voorspelbaar, problemen bij de landgebruikers. In 1879 is men begonnen met de drooglegging door stoombemaling met gebruik van seteenkolen om de machine te laten draaien, maar na een aantal jaar was het nieuwe eraf. Men concludeerde dat de machine slecht voldeed, aangezien het rendement te gering was.

In 1898 besloot men tot aanschaf van een nieuwe machine die vijftig procent goedkoper moest zijn ten aanzien van het gebruik van steenkolen. De nieuwe machine werd in 1899 geïnstalleerd door de firma gebr. Stork te Hengelo. Rond 1920 ging men over op gebruik van electriciteit als energiedrager in plaats van steenkolen. Twee jaar later werd er een reservemotor bijgeplaatst. Geleidelijk begon het dorp Amstelveen zich uit te breiden, vooral in de Middelpolder en al het huishoudwater liep rechtstreeks de polder in. Toen werd in 1935 besloten om over te gaan op dieselbemaling waarvan de capaciteit 100m³ per minuut was.

Foto Amstelveen
(Foto Amstelveenweb.com - 2017)

De voorgevel van het pompstation van de kant van de Amsteldijk

In 1952 werd de bemalingscapaciteit verdubbeld door bijplaatsing van een electramotor en in 1959 kwam er een electrische pompinstallatie bij. In 1964 was men alweer aan uitbreiding toe, de bemalingscapaciteit moest opnieuw met 100m³ per minuut worden uitgebreid. Begin 1968 kwam deze machine in gebruik. Sinds 1999 is alles computergestuurd en is er geen machinist meer nodig die alles in de gaten houdt. De machinisten van desttijds waren van der Drift, Keurschot en als laatste van Braak.

Klik hier voor andere foto's in de categorie Gebouwen